'De komst van de wijk is ook voor het groen een kans'

Met de interne verhuizing van Prinsenstichting en de bouw van 340 woningen verandert Kwadijkerpark van indeling. De bouw heeft effect op water, bodem, reliëf, begroeiing en wandel-en verkeersroutes. De veranderingen vragen om slimme aanleg van riolering, wegen en verlichting en om heldere afspraken over grenzen tussen openbare en private ruimte. Er moet behouden worden, verplaatst en weggehaald. Bomen worden gekapt en geplant. Auto's vragen om parkeerplaatsen. En waar kunnen bewoners en omwonenden samen ontspannen?

Verkaveling
Richard legt voor Kwadijkerpark een puzzel: het mogelijk maken van 'verspreide bebouwing in een bestaand groengebied', ofwel het creëren van een woonwijk in een park. In overleg met de architecten heeft hij de verkaveling vastgelegd. Ze hebben bepaald waar de woningen in het park komen te staan, rekening houdend met de stand van zon en wind, de waterhuishouding van het park en het uitzicht van omwonenden. 'Ik probeer in Kwadijkerpark een evenwicht te vinden tussen de groene ruimte, de kwaliteit van de openbare ruimte en het uitgeven van de kavels aan de mensen die er straks gaan wonen. Eigenlijk doe ik dat in al mijn projecten. Dit keer is het zo bijzonder dat hier zo veel groene kwaliteit aanwezig is.'

Duurzaam
Richard ziet de bouw van een wijk als een mogelijkheid om een nieuwe impuls te geven aan een gebied. Door waterpartijen te verleggen en verbinden zal Kwadijkerpark in de toekomst grote regenval op kunnen vangen en vast houden. Dit maakt het gebied duurzaam bestand tegen de aanstaande klimaatverandering. 'De komst van de wijk is ook voor het groen een kans. We kunnen veel bij planten, dat was anders niet gebeurd'. De bomen in het park zijn allemaal even oud, omdat ze tijdens de jaren tachtig tegelijkertijd werden geplant. De aanleg van de wijk maakt het mogelijk om de diversiteit te vergroten. Er ontstaan hoogteverschillen in de begroeiing, dat is goed voor het park en oogt prettig. De veranderingen in het park zorgen er dus voor dat het landschap door kan groeien in de toekomst.

De bewegingen van het park
In Kwadijkerpark vinden allerlei bewegingen plaats. Water stroomt, mensen wandelen of rijden hun routes en komen elkaar tegen. Richard bestudeert de bewegingen en geeft ze ruim baan. 'Een deel van mijn werk gaat over het voelen wat mensen willen. Wat speelt er?' De bewegingen van wandelaars, fietsers en auto's worden gestroomlijnd in een netwerk van paden en wegen die zoveel mogelijk aansluiten op de bestaande infrastructuur. Bijzonder aan het plan is dat de woningen bereikbaar zijn met de auto, zonder dat deze het straatbeeld domineert. De parkeerplaatsen zijn verhuld tussen het groen. De auto staat vlakbij, maar uit het zicht.  De paden sluit hij zo aan dat ook omwonenden er een mooi gebied bij krijgen. 'Ik zoek naar zoveel mogelijk verbinding. Mensen elkaar tegen laten komen vinden we enorm belangrijk.'